Omslag punt
Kaj heeft het verschrikkelijk zwaar gehad de laatste dagen. Dat onze kleine dappere strijder een vechter is wisten we gelukkig al. Zoals het er nu naar uitziet wint onze volhouder deze ronde, en mogen we voorlopig nog in de race blijven. De bloeduitslagen van deze ochtend laten een flinke vooruitgang zien in de leuko´s en neutro´s, wat inhoudt dat Kaj zijn beenmerg op gang is gekomen!
De antibiotica heeft de ontstekingwaarden in Kaj zijn bloed en de koorts doen dalen. Het taaie slijm waar Kaj momenteel het meeste hinder van lijkt te ondervinden proberen we losser te krijgen door met grote regelmaat via een mondkapje met een zoutoplossing te vernevelen. Regelmatig worden zijn neusholtes ook uitgezogen met een slangetje, wat Kaj echt vreselijk vind. Hoesten doet blijkbaar pijn, want dat probeert hij zoveel mogelijk op te houden jammer genoeg. Door het hoesten komt het slijm ook wat losser te zitten, wat juist goed voor hem zou zijn. Maar ja, daar snapt hij natuurlijk niets van. Het overgeven is aanzienlijk verminderd. Eindelijk geen 24uur per dag gal in zijn mond. Het lijkt erop dat zijn maag en darmen de maagsappen weer een beetje kunnen verwerken, daar er flinke ontlasting was vanochtend. De sonde hangt nu ´op´ in plaats van ´af´, en als het overgeven over de dag en komende nacht verder reduceert, kunnen we wellicht voorzichtig proberen te starten met een klein beetje sonde voeding morgen. De morfine is stopgezet, en mocht hij oncomfortabel blijken dan is dat zo weer opgestart. De optiflow neusbril blaast nog wel 12 liter per minuut, maar het zuurstof gehalte is gereduceerd van 100% pure zuurstof naar 60%. Morgen kan dit hopelijk verder terug gedraaid worden, we mogen pas terug naar 2-zuid zodra Kaj het af kan met een ´gewone´ zuurstof neusbril.
Doordat Kaj neutropeen is en para influenza heeft zitten we op een box, waardoor er de mogelijkheid is om op een stretcher in de hoek van de kamer te overnachten. Op zaal van de IC mag je als ouder bij je kind overnachten, met als enige comfort een strandstoel. Doordat de verpleging en artsen ten alle tijden de ruimte moeten krijgen om je kind van de juiste zorg te voorzien is er helaas geen plaats om te kunnen slapen bij je kind. Marc en ik zijn ook behoorlijk kapot, we hebben door de enorme hoogspanning de afgelopen dagen en nachten amper kunnen rusten, laat staan slapen. In onze beleving ben je in staat om door te gaan op zulke momenten door de constante adrenaline rush waarin je verkeert, en zodra er ruimte is in je hoofd slaat de moeheid genadeloos toe. Op de IC afdeling zijn er overdag en ´s nachts véél meer artsen en verpleging dan dat wij gewend zijn op 2-zuid, en tevens veel meer apparatuur met piepjes, toeters en bellen. Er is door het Sophia geregeld dat we tevens gebruik mogen maken van het Ronald McDonald Huis zolang Kaj op de IC ligt, wat super fijn is!
Een traan van blijdschap bij deze fijne berichtgeving van Kaj zijn arts vanochtend. Mijn hart maakte een sprong van vreugde. We zijn er nog niet maar het tij lijkt vooralsnog te zijn gekeerd. Het lang gekoesterde omslag punt! We zullen waarschijnlijk nog een aantal dagen op de IC moeten verblijven voordat we terug mogen naar 2-zuid, maar we kunnen eindelijk enigszins weer een beetje opgelucht adem halen nu het ergste gevaar lijkt te zijn geweken.